ประวัติความเป็นมา

ประวัติความเป็นมา

กุยบุรี เป็นเมืองเก่ามาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น เมืองกุยเป็นเมืองที่พม่ายกทัพผ่านเข้ามาทางด้าน
สิงขร ชาวกุย จะทําการรบเป็นกองโจร ใช้ยุทธวิธีโจมตี้าศึกแล้วหลบหนีด้วยความรวดเร็วหายตัวไป การกระทําดังกล่าว
เพื่อต้านทานข้าศึก ไม่ให้เข่ามาโดยง่าย และจะมีม้าเร็วจากเมืองกุย ส่งข่าวไปยังเมืองต่างๆ ว่ามีข้าศึกเข้ามา การกระทําเช่นนี้
เป็นที่เลื่องลือไปตามเมืองต่างๆ ว่าชายกุยกล้าหาญ จึงให้สมญานามนักรบเมืองกุยว่า “เสือกุย”
เมืองกุยบุรี เดิมตั้งอยู่ที่บ้านจวนบน หมู่ที่ 2 ตําบลกุยบุรี ต่อมาย้ายเมืองไปตั้งที่บ้านจวนล่าง บริเวณวัดวังยาว
ในสมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ แห่งกรุงศรีอยุธยา กุยบุรีมีฐานะเป็นหัวเมืองชั้นจัตวาของหัวเมืองปักษ์ใต้ ผู้ปกครองเมืองมีฐานะ
เป็น พระกุยบุรี ปกครองเมืองคลองวาฬ เมืองบางนางรม และเมืองกําเนิดนพคุณ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
รัชกาลที่ 2 ได้โปรดเกล้าฯ ให้ตั้งเมืองบางนางรม ขึ้นบริเวณปากคลองบางนางรม แต่เนื่องจากสภาพพื้นที่ไม่เหมาะสมที่
จะทําการเกษตรกรรม เจ้าเมืองจึงย้ายที่ว่าการเมือง ไปตั้งที่เมืองกุยบุรี พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ได้
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนชื่อเมืองบางนางรม เป็นเมืองประจวบคีรีขันธ์ โดยศาลาว่าการยังคงตั้งอยู่ที่เมืองกุยบุรี
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ทรงจัดตั้งมณฑลเทศาภิบาลขึ้น ทําให้เมืองประจวบคีรีขันธ์ ถูกยุบเป็น
อําเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ขึ้น ที่ว่าการยังตั้งอยู่ที่เมืองกุยบุรี จนถึง พ.ศ. 2441 ได้ย้ายไปตั้งที่
อ่าวเกาะหลัก เมืองกุยบุรีจึงมีฐานะเป็นตําบลๆ หนึ่ง ขึ้นกับเมืองประจวบคีรีขันธ์ จนถึงในปี 2503 กระทรวงมหาดไทย
พิจารณาแล้วเห็นว่าตําบลกุยบุรี มีความเจริญ และเคยเป็นที่ตั้งของเมืองเก่า จึงได้ประกาศยกฐานะตําบลกุยบุรีเป็นกิ่งอําเภอ
และเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม 2506 ได้ยกฐานะเป็นอําเภอ มีนายอําเภอคนแรกชื่อ นายอาภรณ์ สาครพันธ์ ปกครองดูแล
ปัจจุบันนายสินาทร   โอ่เอี่ยม  นายอําเภอกุยบุรี